Opracowanie programu rewitalizacji gminy z uwzględnieniem adaptacji do zmian klimatu

Polityka adaptacyjna, Zdrowie publiczne, Gospodarka wodna, Transport, Budownictwo, Turystyka, Różnorodność biologiczna, Edukacja

Wysoka temperatura, w tym fale upałów, Niska temperatura, w tym mróz, Intensywne opady deszczu i powodzie nagłe, podtopienia, Ruchy masowe, osuwiska, Brak pokrywy śnieżnej, Powodzie rzeczne, Wzrost poziomu morza, powodzie sztormowe, Susza, Silny wiatr

Praktyka dotyczy uwzględnienia zagrożeń klimatycznych w wyznaczaniu obszarów rewitalizacji i obszarów zdegradowanych oraz w planowaniu celów rewitalizacji, kierunków działań oraz przedsięwzięć. Fundamentem programów rewitalizacji jest szczegółowa diagnoza, która powinna ukazywać negatywne zjawiska społeczne, gospodarcze, przestrzenno-funkcjonalne i środowiskowe, a więc także związane ze zmianami klimatu.
Praktyka odnosi się do zwiększenia znaczenia błękitno-zielonej infrastruktury w rewitalizacji terenów, uwzględnienia działań rewaloryzujących i rozwijających zieleń, która zwiększy odporność społeczności lokalnych na skutki zmian klimatu.

Programy rewitalizacji są podstawowymi dokumentami umożliwiającymi prowadzenie kompleksowych działań rewitalizacyjnych. Zakres i sposób opracowania tych programów określa Ustawa o rewitalizacji.
Opracowanie programu rewitalizacji wymaga zapewnienia realnej partycypacji społecznej. Program jest przyjmowany uchwałą rady gminy.
Ważne jest zagwarantowanie interdyscyplinarnego zespołu opracowującego plan, w którym powinni znaleźć się także architekci krajobrazu, ekolodzy lub sozolodzy.

Uchwała rady gminy przyjmująca program rewitalizacji [tak/nie]

Powierzchnia terenów zieleni publicznej w obszarach rewitalizowanych [km2]