Zgodnie z art. 288 akapit 2 TFUE, rozporządzenie ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
- zasięg ogólny - jest to akt generalny, a zatem akt tworzący określone reguły zachowania, które mogą mieć zastosowanie do nieokreślonej liczby przypadków i wobec nieokreślonej (otwartej) kategorii podmiotów.
- wiąże w całości - musi być w pełni przestrzegane przez podmioty, do których ma zastosowanie (osoby prywatne, państwa członkowskie, instytucje Unii). Rozporządzenie jest przejawem najgłębszej integracji oraz ingerencji w porządek prawny państw członkowskich. Rozporządzenia określane są mianem instrumentu unifikacji prawa, gdyż w swoim zakresie „zastępują” normy krajowe. W obszarach objętych przedmiotem rozporządzenia, państwa członkowskie mają obowiązek uchylenia regulacji prawa krajowego.
- bezpośrednie zastosowanie – rozporządzenie stanowi automatycznie część krajowego porządku prawnego państw członkowskich, nie wymaga transformacji (implementacji) do krajowego porządku prawnego. Rozporządzenie stosuje się bezpośrednio we wszystkich państwach członkowskich od dnia wejścia w życie (data określona w rozporządzeniu lub – w przypadku jej braku – dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.