Zarządzanie kryzysowe, Zdrowie publiczne, Turystyka

Wysoka temperatura; w tym fale upałów; Intensywne opady deszczu i powodzie nagłe; podtopienia; Powodzie rzeczne;

Celem praktyki jest wdrożenie Systemu Wczesnego Ostrzegania (SWO) zwiększającego skuteczność kontroli rozprzestrzeniania się chorób klimatozależnych poprzez wczesne podjęcie interwencji w początkowej fazie rozwoju epidemii, wzmacniając rutynowe systemy nadzoru chorób. SWO powinien obejmować:
• monitorowanie warunków środowiskowych,
• przewidywanie wystąpienia warunków wysokiego ryzyka zdrowotnego,
• komunikację o wzroście ryzyka,
• uruchomienie mechanizmu wczesnego reagowania na zagrożenie z celu minimalizacji ryzyka.
SWO powinien uwzględniać kryteria dla budowy tego typu systemów opracowane przez Światową Organizację Zdrowia. https://www.who.int/publications/i/item/9789240036147

SWO łączy elementy prognozowania rozwoju epidemii przy wykorzystaniu informacji podchodzących z kontroli zachorowań oraz danych o zjawiskach klimatycznych z uwzględnieniem zmienności sezonowej, oraz metod (modeli) statystycznych przetwarzających wszystkie dane.
Kluczowymi elementami system są:
• ocena i weryfikacja zdrowotna dla ostrzeżeń klimatycznych,
• przetworzenie informacji o klimacie w ujęciu przewidywania zagrożenia występowania chorób klimatozależnych,
• przetworzenie informacji o zachorowaniach niezwiązanych z klimatem
• opracowanie, weryfikacja i wdrożenie modeli statystycznych do określenia prawdopodobieństwa wzrostu zachorowań w czasie i przestrzeni,
• opracowanie i przetestowanie procedury informowania o zagrożeniu epidemią oraz wdrażania działań,
• ocena efektywności funkcjonowania systemu.

Warunkiem wdrożenia jest zapewnienie odpowiedniego przepływu informacji w zakresie zmian klimatu i dostęp do bieżących oraz prognozowanych danych. Realizacja praktyki będzie również możliwa poprzez zapewnienie odpowiedniej interdyscyplinarnej kadry naukowej do opracowania modeli oraz zapewnienie odpowiednich szkoleń z korzystania z SWO.

Uwzględnienie w lokalnym systemie ostrzegania ryzyka wystąpienia epidemii chorób klimatozależnych [tak/nie]

Liczba podmiotów, które wykorzystują informacje zawarte w Systemie Wczesnego Ostrzegania [szt.]

Zarządzanie kryzysowe, Zdrowie publiczne, Turystyka

Susza, Wysoka temperatura; w tym fale upałów; Niska temperatura; w tym mróz; Oblodzenie; gołoledź; szadź; Mgła; Intensywne opady deszczu i powodzie nagłe; podtopienia; Ruchy masowe; osuwiska; Intensywne opady śniegu; zamiecie i zawieje; Powodzie rzeczne; Wzrost poziomu morza; powodzie sztormowe

Władze lokalne koncentrują się na przedsięwzięciach podstawowych dla ochrony ludności – ostrzeganiu i informowaniu o sposobach ewakuacji, możliwościach ukrycia ewakuowanych, a także zapewnieniu im opieki społecznej. Praktyka ma na celu usprawnienie systemu ostrzegania mieszkańców przed zagrożeniami związanymi ze zmianami klimatu z uwzględnieniem rozwiązań adekwatnych do potrzeb gminy, np. elektroniczny system powiadamia mieszkańców o zagrożeniach (sms, aplikacja, urządzenia wyświetlające ruchome obrazy), urządzenia nagłaśniające stacjonarne i mobilne, centrale sterujące i inne.
Istotną rolę odgrywa również informowanie o ryzyku zdrowotnym związanym z występowaniem fal upałów, w tym tworzenie lokalnych strategii urbanistycznych zapobiegających ich skutkom. Obejmuje ono odpowiednie planowanie dostępnych powszechnie i bezpiecznych miejsc chłodnych, takich jak parki miejskie, zaplanowane korytarze wentylacyjne (szerokie, otoczone drzewami arterie pomagające dostarczyć do miast chłodne powietrze) czy obiekty publiczne wyposażone w klimatyzację. Praktycznym efektem praktyki jest tworzenie lokalnych map chłodu oraz odpowiednie informowanie ludzi o zagrożeniu i możliwości skorzystania z tego typu obiektów w trakcie epizodów. Odpowiednio wczesne zaalarmowanie mieszkańców o zbliżającym się zagrożeniu oraz poinformowanie o zasadach postępowania w sytuacji danego zagrożenia umożliwia podjęcie działań ograniczających straty.

Wdrożenie praktyki wymaga współpracy ze służbami ratowniczymi oraz organami zarządzania kryzysowego. Dla skutecznej realizacji praktyki istotna jest współpraca z instytucjami usług publicznych, zarządcami obiektów użyteczności publicznej, przedsiębiorcami, w tym dostarczającymi usługi turystyczne. Realizację praktyki jest związana z zapewnieniem dostępu mieszkańców do błękitno-zielonej infrastruktury, odpowiednim planowaniem urbanistycznym, a także z działaniami w zakresie wolontariatu.

Powierzchnia obszaru objętego systemem monitoringu i ostrzegania o zagrożeniach związanych z klimatem [km2]

Liczba podmiotów, które wykorzystują informacje zawarte w systemie gromadzenia danych o zagrożeniach związanych z klimatem [szt.]

Zarządzanie kryzysowe, Budownictwo, Energetyka, Zdrowie publiczne, Transport, Rolnictwo, Gospodarka wodna, Turystyka

Susza, Wysoka temperatura; w tym fale upałów; Niska temperatura; w tym mróz; Oblodzenie; gołoledź; szadź; Mgła; Intensywne opady deszczu i powodzie nagłe; podtopienia; Ruchy masowe; osuwiska; Intensywne opady śniegu; zamiecie i zawieje; Powodzie rzeczne; Wzrost poziomu morza; powodzie sztormowe

Praktyka polega na podjęciu działań, które pozwolą na rozszerzenie i usprawnienie obowiązującego systemu monitorowania zagrożeń klimatycznych i wsparcie służb państwowych. Uzupełnieniem monitoringu jest system gromadzenia danych o zagrożeniach, którego rozwój pozwoli na wsparcie analiz związanych z identyfikacją i modelowaniem ryzyka zagrożeń. Na podstawie prowadzonego monitoringu i uzyskanych informacji może zostać uruchomiona procedura ostrzegania i alarmowania ludności. Efektywną realizację zadania umożliwi przeprowadzenie szkoleń dla urzędników w zakresie eksploatacji i utrzymania urządzeń pomiarowych.

Realizacja praktyki wymaga rozwoju zaplecza technologicznego, poprzez zakup odpowiednich programów i narzędzi elektronicznych. Jednym z warunków wdrożenia praktyki jest również pozyskanie i uzbrojenie gruntu pod budowę elementów systemu pomiarowego. Wdrożenie praktyki wymaga współpracy z Państwową Służbą Hydrologiczno- Meteorologiczną, Państwową Służbą Hydrogeologiczną, jednostkami naukowo-badawczymi, służbami ratowniczymi oraz organami zarządzania kryzysowego na różnych poziomach.

Powierzchnia obszaru objętego systemem monitoringu i ostrzegania o zagrożeniach związanych z klimatem [km2]

Liczba podmiotów, które wykorzystują informacje zawarte w systemie gromadzenia danych o zagrożeniach związanych z klimatem [szt.]